Viaggi di caccia in Bulgaria - Zona di caccia Централна Гара София 1202
Caccia grossa in Bulgaria - Zona di caccia Централна Гара София 1202
- Servizi di caccia - Caccia grossa in Bulgaria
Caccia alla piccola selvaggina in Bulgaria - Zona di caccia Централна Гара София 1202
- Servizi di caccia - Caccia alla piccola selvaggina in Bulgaria
Viaggi e pacchetti di caccia in Bulgaria - Zona di caccia Централна Гара София 1202
- Servizi di caccia - Viaggi e pacchetti di caccia in Bulgaria
Case di caccia in Bulgaria - Zona di caccia Централна Гара София 1202
- Servizi di caccia - Case di caccia in Bulgaria
Trofei di caccia in Bulgaria - Zona di caccia Централна Гара София 1202
- Servizi di caccia - Trofei di caccia in Bulgaria
Caccia al cervo in Bulgaria - Zona di caccia Централна Гара София 1202
- Servizi di caccia - Caccia al cervo in Bulgaria
Caccia al daino in Bulgaria - Zona di caccia Централна Гара София 1202
- Servizi di caccia - Caccia al daino in Bulgaria
Caccia al capriolo in Bulgaria - Zona di caccia Централна Гара София 1202
- Servizi di caccia - Caccia al capriolo in Bulgaria
Caccia al cinghiale in Bulgaria - Zona di caccia Централна Гара София 1202
- Servizi di caccia - Caccia al cinghiale in Bulgaria
Caccia al muflone in Bulgaria - Zona di caccia Централна Гара София 1202
- Servizi di caccia - Caccia al muflone in Bulgaria
Caccia al camoscio in Bulgaria - Zona di caccia Централна Гара София 1202
- Servizi di caccia - Caccia al camoscio in Bulgaria
Caccia all'orso in Bulgaria - Zona di caccia Централна Гара София 1202
- Servizi di caccia - Caccia all'orso in Bulgaria
Caccia agli uccelli in Bulgaria - Zona di caccia Централна Гара София 1202
- Servizi di caccia - Caccia agli uccelli in Bulgaria
Caccia al gallo forcello in Bulgaria - Zona di caccia Централна Гара София 1202
- Servizi di caccia - Caccia al gallo forcello in Bulgaria
Caccia alle anatre selvatiche in Bulgaria - Zona di caccia Централна Гара София 1202
- Servizi di caccia - Caccia alle anatre selvatiche in Bulgaria
Caccia al fagiano in Bulgaria - Zona di caccia Централна Гара София 1202
- Servizi di caccia - Caccia al fagiano in Bulgaria
Caccia alla beccaccia in Bulgaria - Zona di caccia Централна Гара София 1202
- Servizi di caccia - Caccia alla beccaccia in Bulgaria
Caccia alle quaglie in Bulgaria - Zona di caccia Централна Гара София 1202
- Servizi di caccia - Caccia alle quaglie in Bulgaria
Caccia alla tortore in Bulgaria - Zona di caccia Централна Гара София 1202
- Servizi di caccia - Caccia alla tortore in Bulgaria
Caccia alla pernice in Bulgaria - Zona di caccia Централна Гара София 1202
- Servizi di caccia - Caccia alla pernice in Bulgaria
Trova le nostre battute di caccia scontate in Bulgaria
- Viaggi di caccia in Bulgaria direttamente dagli allestitori
» Bulgaria Hunting Trips » Caccia in Bulgaria » Zona di caccia Централна Гара София 1202
- PRENOTA LA TUA CACCIA IN BULGARIA
Viaggi di caccia in Bulgaria
Zona di caccia Централна Гара София 1202
Caccia in Bulgaria
Viaggi venatori sono organizzati nei minimi particolari e seguiti da personale che parla italiano e conosce perfettamente il territorio.
Programmi includono la caccia allo stanziale, migratoria, ungulati, acquatici e mista.
Bulgaria Hunting Trips | Hunting area Централна Гара София 1202
- Лов Централна Гара София 1202
- ✓ Hunting in Bulgaria Централна Гара София 1202
- Hunting in Europe Централна Гара София 1202
- Chasse en Bulgarie Централна Гара София 1202
- Jagd in Bulgarien Централна Гара София 1202
- Caza en Bulgaria Централна Гара София 1202
- Κυνήγι στη Βουλγαρία Централна Гара София 1202
- Bulgaristan'da Avcılık Централна Гара София 1202
- ✓ Big game hunting in Bulgaria Централна Гара София 1202
- Red deer hunting in Bulgaria Централна Гара София 1202
- Fallow deer hunting in Bulgaria Централна Гара София 1202
- Roe deer hunting in Bulgaria Централна Гара София 1202
- Wild boar hunting in Bulgaria Централна Гара София 1202
- Mouflon hunting in Bulgaria Централна Гара София 1202
- Barbary sheep hunting in Bulgaria Централна Гара София 1202
- Chamois hunting in Bulgaria Централна Гара София 1202
- Himalayan tahr hunting in Bulgaria Централна Гара София 1202
- Bezoar ibex hunting in Bulgaria Централна Гара София 1202
- Wood grouse hunting in Bulgaria Централна Гара София 1202
- ✓ Small game hunting in Bulgaria Централна Гара София 1202
- Pheasant hunting in Bulgaria Централна Гара София 1202
- Quail hunting in Bulgaria Централна Гара София 1202
- Turtle-dove hunting in Bulgaria Централна Гара София 1202
- Partridge hunting in Bulgaria Централна Гара София 1202
- Wood pigeon hunting in Bulgaria Централна Гара София 1202
- Woodcock hunting in Bulgaria Централна Гара София 1202
- European hare hunting in Bulgaria Централна Гара София 1202
- ✓ Waterfowl hunting in Bulgaria Централна Гара София 1202
- Wild duck hunting in Bulgaria Централна Гара София 1202
- Goose hunting in Bulgaria Централна Гара София 1202
- ✓ Predator hunting in Bulgaria Централна Гара София 1202
- Wolf hunting in Bulgaria Централна Гара София 1202
- Jackal hunting in Bulgaria Централна Гара София 1202
- Fox hunting in Bulgaria Централна Гара София 1202
Viaggi di caccia in Bulgaria
Caccia in Bulgaria
- Caccia in Bulgaria
- Централна Гара София 1202
Caccia in Bulgaria
Il paese: La Bulgaria è un paese situato nell'Europa sudorientale. La sua capitale è Sofia. La Bulgaria confina a nord con la Romania, a ovest con la Serbia e la Macedonia del Nord, a sud con la Grecia e la Turchia e a est con il Mar Nero. Con una superficie di 110,994 km quadrati, la Bulgaria è il paese 16th più grande d'Europa. La popolazione della Bulgaria è di 7,5 milioni di persone.
Clima: Considerando la sua area relativamente piccola, la Bulgaria ha un clima variabile e complesso. Il paese occupa la parte più meridionale della zona climatica continentale, con piccole aree a sud che rientrano nella zona climatica mediterranea. Le precipitazioni annuali sono di circa 635 mm, ma possono variare durante l'anno. Le quattro stagioni, primavera, estate, autunno e inverno, sono nettamente differenziate.
Voli: voli giornalieri per gli aeroporti di Sofia, Varna e Burgas dalla maggior parte delle capitali europee. I collegamenti con voli intercontinentali possono essere effettuati a Francoforte, Vienna, Parigi, Amsterdam, Londra o Istanbul.
Visto: non è richiesto un visto per la Bulgaria per i cittadini statunitensi o i titolari di passaporto UE.
Permesso di importazione del fucile: i cacciatori possono portare le proprie armi da fuoco, ma è fondamentale concordare tutti i dettagli con noi in anticipo. Tutti i cittadini dell'UE in possesso di un passaporto UE per armi da fuoco (EFP) valido possono entrare in Bulgaria con i propri fucili e munizioni, senza ulteriori requisiti. Se non possiedi una tale carta europea per armi da fuoco (EFP), devi ottenere un permesso ufficiale di importazione di armi da fuoco per entrare in Bulgaria con il tuo fucile da caccia e le munizioni personali. Il processo richiede 30 giorni lavorativi. Devi essere in grado di fornire tutti i dettagli del fucile e delle munizioni, nonché una licenza di caccia valida dal tuo paese d'origine. Ti incontreremo personalmente in aeroporto e ti assisteremo con tutte le procedure e formalità doganali. Poi insieme partiremo per la zona di caccia.
Sistemazione: le case di caccia variano notevolmente per dimensioni, terreno, habitat, alloggi e facilità di accesso. A seconda dei tuoi desideri di caccia e delle tue preferenze di gioco, sceglieremo il rifugio e l'area di caccia che meglio si adattano alle tue aspettative. Sperimenterai l'ospitalità bulgara, le tradizioni locali, la cucina bulgara con ricette tramandate di generazione in generazione.
Caccia: la Bulgaria è un paese con una natura straordinaria e una fauna varia. I livelli di difficoltà della caccia variano molto. Per i cacciatori in cerca di avventure in montagna, ci sono alte vette aspre dove vengono inseguiti i camosci, e ci sono anche molte regioni collinari e pianure dove vivono in abbondanza cervi e altra selvaggina. La maggior parte della caccia viene effettuata al punto e al gambo o continuando a cacciare da un posto alto. A seconda della selvaggina scelta, proponiamo i nostri programmi di 4 notti / 3 giorni di caccia o di 6 notti / 5 giorni di caccia.
La Bulgaria è anche uno dei pochi paesi europei che consente la caccia con l'arco. Il trofeo di caccia in Bulgaria è generalmente aperto tutto l'anno. I periodi di caccia per le specie di selvaggina grossa sono fissati come segue:
1 Settembre - 31 Gennaio - Cervo Europeo, Camoscio Balcanico (femmina - 15 Settembre - 31 Ottobre), Daino, Camoscio Balcanico (maschio - 1 Dicembre - 15 Gennaio);
15 aprile - 15 maggio – Gallo cedrone, camoscio balcanico (maschio);
1 maggio - 30 ottobre - Capriolo;
Tutto l'anno - Cinghiale (caccia individuale), Muflone, Lupo, Volpe, Sciacallo dorato;
1° ottobre - 15 gennaio - Cacce al Cinghiale in battuta.
Dopo la caccia: assisteremo e monitorare tutti i processi dalla raccolta dei tuoi trofei, attraverso il lavoro del tassidermista e la documentazione di esportazione allo spedizioniere e l'effettiva spedizione del trofeo a casa tua.
Uno dei tipi più popolari di tiro al volo in Bulgaria è la caccia alla beccaccia, e per una buona ragione. La rotta migratoria di questi uccelli li porta direttamente attraverso la Bulgaria, rendendola una delle migliori destinazioni di caccia alla beccaccia al mondo.
La caccia alla beccaccia inizia intorno alle 9:00, il momento migliore è alla luce del giorno, con un cane da ferma. Il Setter e il Pointer si sono dimostrati preziosi aiutanti per questa caccia. La beccaccia è un uccello riservato; più comunemente riscontrato nelle foreste, da cui il suo nome - beccaccia. Ama nascondersi lungo i margini del bosco, nei calanchi, vicino a piccoli fiumi, dove il terreno è soffice e in cespugli corti (rove, rovi e arbusti spinosi), ma deve essere vicino al bosco. Durante i rapidi cali di temperatura, la beccaccia può essere trovata nelle pinete, dove la neve e la brina non possono raggiungere il suolo.
Lì trascorre l'intera giornata nutrendosi e riposando, e riesce a sopravvivere perché il terreno non gela. Alcune delle migliori regioni per la caccia alle beccacce si trovano in Bulgaria. Queste regioni mantengono il vitale necessario per la temperatura degli uccelli di 5 gradi Celsius. È risaputo che una delle più grandi rotte migratorie della beccaccia - via Pontica - passa attraverso la Bulgaria, rendendola una delle migliori destinazioni di caccia per questo uccello al mondo.
Questi uccelli rimangono per il periodo più lungo proprio in Bulgaria. I cacciatori bulgari non hanno molto interesse per le beccacce, consentendo soprattutto ai cacciatori stranieri di dedicarsi a questo tipo di tiro alare in Bulgaria. Gli habitat migliori sono vicino al Mar Nero, perché la neve si scioglie rapidamente grazie al clima marittimo. I terreni di caccia sono facilmente percorribili perché il terreno è soffice e privo di zone rocciose. Alcune delle foreste sono sparse, il che consente una migliore visibilità degli uccelli e più trofei.
La caccia alle beccacce è tremendamente interessante perché è difficile, comporta lunghe camminate e forti emozioni. Il miglior cane da ferma per cacciare questi uccelli è il setter inglese. Ha un portamento fermo, ricerca i luoghi dove la vegetazione è più fitta, ha un buon ritmo e copre vaste aree. A differenza del Pointer cerca in modo circolare e, il più delle volte, cerca di bloccare la fuga dell'uccello.
Il Pointer ha un buon senso dell'olfatto, ma cerca ulteriormente e in linea retta, il che gli consente di perdere alcuni uccelli. Ci sono eccezioni; alcuni Pointer sono molto bravi nella caccia alle beccacce. Ultimamente abbiamo iniziato a vedere il pointer tedesco a pelo corto nella foresta, ma il problema è che seguono e danno la caccia alla selvaggina da pelo.
I terreni migliori per il tiro alare della beccaccia in Bulgaria sono foreste a stelo corto, radure e boschi radi di faggi, querce e conifere purché ci siano prati frequentati da bestiame nelle vicinanze. Di notte, le beccacce trovano il loro cibo in quei prati scavando.
Colombacci
All'inizio della stagione per la caccia al colombaccio non si differenzia dalle tortore in quanto entrambi gli animali vengono inseguiti negli stessi punti di alimentazione (campi di girasoli e campi coltivati).
I cacciatori devono essere nei terreni di caccia alle 7:00 e possono cacciare lì fino alle 11:00. Dalle 11:00 alle 16:00 gli uccelli possono essere inseguiti dai punti di abbeveraggio (presso fiumi, paludi, straripamenti, ecc.) e dai luoghi in cui riposano (foreste umide e senza sole accanto a campi di girasole, boschi di acacia, tronchi d'albero secchi o massicci alberi singolari dai quali il colombaccio ha la possibilità di stare all'erta per eventuali minacce). I cacciatori devono essere al riparo di un albero o ai margini della foresta e sparare solo agli uccelli in volo. Il periodo per questo tipo di tiro alare in Bulgaria inizia all'inizio di agosto e termina il 30 ottobre.
Caccia al colombaccio con esche:
I colombacci possono essere cacciati con esche a partire dal 30 ottobre fino alla fine di febbraio. I terreni di caccia sono le risaie, i campi coltivati di mais e di girasoli, ecc. La cosa più importante di questa caccia è l'osservazione, sulla base di essa possiamo determinare dove si nutrono esattamente gli uccelli.
Usando una rete mimetica viene costruito un nascondiglio vicino al bordo del campo. Da 20 a 40 uccelli artificiali e due dispositivi con finti colombacci rotanti che imitano gli uccelli da sbarco e attirano gli stormi. Si consiglia di spargere del cibo aggiuntivo, trovato nel campo (semi di girasole, mais ecc.), tra le esche perché gli uccelli hanno una visione eccellente. Inoltre, un colombaccio solitario e statico viene posizionato su un luogo alto che si affaccia sul campo per svolgere il ruolo di vedetta.
Il poligono di tiro è di 15-30 m.; sparare prima che l'uccello atterri dà i migliori risultati. Quando è coinvolta più di una persona, i cacciatori possono sparare solo a comando.
I cani da riporto possono essere utilizzati per questo tipo di tiro al volo in Bulgaria. Il cane deve essere ben disciplinato e deve poter stare fermo all'interno del nascondiglio perché gli uccelli sono sospettosi quando si accorgono del movimento. Anche i cacciatori devono rimanere fermi mentre sono nel nascondiglio.
Arma: i fucili semiautomatici sono la scelta preferita, ma possono essere utilizzati anche fucili a canna liscia o sovrapposti. La lunghezza della canna deve essere compresa tra 66 e 76 cm e gli strozzatori possono essere: |, ||, |||. I giri più comunemente usati sono № 6 ½ e № 7 ½, in genere però puoi usare giri che vanno da № 5 a № 8
Accessori: reti mimetiche, mimetiche 3D, vestiti appropriati che si integrano perfettamente con il terreno.
gallo cedrone
Il gallo cedrone è il gallinaceo più grande e si incontra nelle pinete ad oltre 1500 m sul livello del mare.
È anche uno dei trofei più prestigiosi tra gli uccelli. La caccia al gallo forcello si svolge al mattino presto, prima dell'alba. Le osservazioni devono essere fatte in anticipo per identificare i cosiddetti tokovishta (luoghi in cui il gallo forcello si accoppia da 1 a 6 femmine).
La caccia al gallo forcello può avvenire solo durante il periodo degli amori, ed è obbligatorio avere una guida che conosca bene la zona, perché i percorsi verso i terreni di caccia si fanno in completa oscurità. L'avanzamento verso il gallo forcello canoro avviene su comando della guida.
A seconda del terreno, si percorrono fino a 3 passi solo durante alcune parti del canto del gallo cedrone. Emette 3 suoni ei cacciatori possono muoversi solo quando inizia a cantare il terzo - brosene. Questo è un suono che imita il suono dell'affilatura di una falce. Prima che gli altri due stiano scoppiando (sembra come aprire una bottiglia di champagne) e bussando. Quando emette il terzo suono, il gallo forcello non sente nulla, ecco perché i cacciatori devono fare la loro avanzata.
Se un cacciatore non riesce a sincronizzare il proprio movimento con il canto dell'uccello, la guida deve prendergli la mano e assicurarsi che si muova all'unisono con la melodia. La distanza di tiro è di circa 30 m e il tiro viene effettuato su comando della guida di caccia. Questo è l'unico uccello che può essere colpito quando è a terra. I colpi sono № 2/0 до № 4/0 quando si caccia con un'arma a canna liscia.
Quando si caccia con un'arma rigata, la distanza di tiro può essere compresa tra 50 e 80 m, se la visibilità lo consente. Quando si utilizza un'arma rigata, il gallo forcello può essere cacciato alla luce del giorno, perché le distanze sono notevolmente maggiori. Possono essere utilizzati fucili e fucili Flobert, così come 223 e tutti i fucili di piccolo calibro. Il gallo cedrone in Bulgaria è un trofeo eccezionale ma non è un uccello che può essere consumato. È un trofeo che può essere farcito e conservato.
La caccia in sé è molto interessante ed emozionante.
Anatre selvatiche
La caccia alle anatre selvatiche è uno dei tipi più freddi ed emozionanti di tiro al volo in Bulgaria. Esistono tre tipi di caccia alle anatre. Il primo tipo è in volo, al mattino presto e al tramonto. Il secondo tipo è con finte esche nei punti di sosta (serbatoi, dighe, fiumi e acque di scolo). Il terzo tipo è la caccia lungo le sponde di fiumi, canali e torrenti.
Quando si caccia nelle prime ore del mattino, i cacciatori devono essere nei luoghi di caccia prima dell'alba. Gli uccelli si spostano dai punti di alimentazione verso i punti di riposo. Quelle sono normalmente grandi dighe e fiumi di acqua alta. Si consiglia di indossare abiti caldi, ma l'uso di coperture mimetiche è d'obbligo, poiché questi uccelli hanno una vista acuta e un senso dell'udito molto acuto. È una buona idea che i cacciatori utilizzino richiami uditivi, in modo da dirigere gli uccelli verso se stessi. Puoi usare cani da riporto (Golden Retriever, Labrador, Drahthaart, Kurzhaart e Setter). I cani devono essere molto disciplinati, obbedienti e obbedire al comando Resta al posto!. I cani con esperienza seguono da soli gli uccelli colpiti e li recuperano rapidamente per la loro guida.
Durante le cacce al tramonto, è consigliabile appostarsi in attesa delle anatre nei punti di alimentazione.
Questi sono: aree di deflusso superficiale (flusso terrestre), campi coltivati (risaie), ruscelli poco profondi, campi di mais allagati (solchi pieni d'acqua). È obbligatorio utilizzare richiami uditivi, in modo da dirigere gli uccelli verso i luoghi desiderati. Si consiglia di utilizzare cani da riporto, in quanto la caccia si svolge nelle ore più buie della giornata. Per questo tipo di tiro al volo in Bulgaria, l'utilizzo di Drahthaars e Kurzhaars porta un maggior successo. Sono in grado di trovare gli uccelli colpiti sia visivamente che con l'olfatto, mentre i Labrador e i Golden Retriever tendono a seguire visivamente l'uccello e sono più adatti per la caccia in ampie aree di mare aperto (superfici d'acqua riflettenti).
La caccia a piedi è il secondo metodo di caccia alle anatre. Si tratta di un'uscita ricca di emozioni, di lunghe camminate, motivo per cui il cacciatore deve essere in ottima salute. Questo tipo di caccia ha più successo quando le dighe più grandi della zona si congelano. Canali e fiumi più piccoli non consentono il congelamento dell'acqua anche a temperature inferiori a - 15 gradi. Gli uccelli ne sono consapevoli e trovano condizioni favorevoli per riposare e mangiare. Si consiglia di iniziare questo tipo di caccia alle 6 del mattino e può durare fino alle 17:00. Può quindi essere combinato con una caccia serale al tramonto. Combinati, i due tipi di caccia possono portare risultati meravigliosi. Durante le cacce a piedi è bene avvalersi di una guida che conosca i luoghi in cui gli uccelli riposano durante il giorno. Una volta che ti avvicini ai punti di riposo, devi muoverti con calma e rimanere basso. Devi usare la vegetazione circostante come copertura mentre ti avvicini agli uccelli e usi l'elemento sorpresa. È possibile sollevare tra 20 e 50 uccelli in aria in uno di questi punti. Quando ti muovi lungo una sponda di un fiume o un canale, hai bisogno di un cane disciplinato che non cammini più di 15 - 20 passi davanti a te. Una volta che ti avvicini ai punti di riposo, il cane deve obbedire al comando Heel! o Dietro di me! per non sollevare la selvaggina che riposa. In Bulgaria, le razze canine più diffuse sono Drahthaar e Kurzhaar. Una volta che gli uccelli sono stati uccisi, i cani devono recuperare gli uccelli dall'acqua e dalla terraferma sotto il comando Recupera!. Il cane deve essere in grado di destreggiarsi tra gli ostacoli (ostacoli d'acqua, alberi caduti, stagni, ecc.) - in altre parole, deve essere resistente durante il recupero.
Il terzo tipo di caccia consiste nel rimanere in attesa degli uccelli nei loro punti di riposo. Questi sono: grandi bacini idrici (dighe), deflussi superficiali. È obbligatorio utilizzare esche (esche). Si consiglia di mettere in acqua tra 40 e 100 richiami d'anatra. È bene avere due o tre paia di richiami alari rotanti (mojos). Puoi usare richiami mobili per anatre con motori elettrici, in modo da creare l'illusione che gli uccelli si muovano. I cacciatori devono aver creato un nascondiglio temporaneo sulla riva del fiume. Deve fondersi con il terreno per non destare sospetti negli uccelli. Allo stesso scopo può essere utilizzata una barca mimetizzata con vegetazione di canne. La caccia in barca consente ai cacciatori di scegliere da soli i luoghi di caccia. Quando si utilizzano esche in questi casi, devono essere mobili, con corde e pesi incorporati (in modo che possano essere lanciati direttamente dalla barca).
Tortore
Il passaggio della tortora inizia alle 7:30 e termina alle 11:00, nei luoghi in cui si nutre (campi di girasoli), per questo i cacciatori devono essere nei terreni di caccia entro le 7:00. A causa del fatto che gli uccelli della specie colomba usano gli stessi corridoi aerei quando volano, si consiglia alle guide di caccia di cercare i punti di caccia uno o due giorni prima.
I punti in cui verrà posta la copertura per inseguire gli uccelli vengono decisi sulla base delle informazioni raccolte. Dopo le 11:00 se non siamo soddisfatti dei risultati, possiamo inseguire gli uccelli nei loro abbeveratoi (fiumi, paludi, straripamenti ecc.), a condizione che ci siano alberi, tronchi secchi, pali elettrici e fili.
L'uso di cani da riporto è pratica comune. Il cane deve essere molto disciplinato e abile nell'eseguire i comandi.
Dovrebbe obbedire ai comandi: resta, sdraiati, vai a prendere. Un cane esperto ha la capacità di rintracciare gli uccelli in movimento prima del cacciatore e al momento dello sparo di riportare indietro l'uccello in modo rapido ed energico, ricordando bene il punto esatto dell'uccello colpito. Deve sedersi davanti al cacciatore e restituire l'animale.
Durante una caccia di gruppo (in gruppi di 4 - 8 cacciatori), è consigliabile coprire tutti i corridoi degli uccelli di passaggio, costringendoli a continuare a volare in aria e dando ai cacciatori la possibilità di continuare a sparare. La tortora vola a velocità comprese tra 70 e 90 km/he deve essere anticipata adeguatamente.
beccaccini
I beccaccini sono raramente il bersaglio dei cacciatori bulgari, ma c'è abbastanza interesse da parte dei cacciatori stranieri.
Questo tipo di tiro al volo in Bulgaria non richiede ai cacciatori di alzarsi presto e può continuare per l'intera giornata. I beccaccini sono più comunemente cacciati nei cosiddetti overflow (campi che trattengono l'acqua, risaie, punti in cui i fiumi sono straripati e laghi poco profondi).
Questo è un uccello che fa uno dei voli migratori più lunghi del mondo. Ci sono prove che alcuni esemplari viaggiano dal Giappone alla Bulgaria. La caccia è molto emozionante e mette alla prova le abilità di tiro del cacciatore.
Al decollo, i beccaccini emettono un grido che guida il cacciatore verso il bersaglio. Il problema è che l'uccello fa virate improvvise e brusche su entrambi i lati e dopo il 30esimo metro raddrizza la sua traiettoria.
Mancare l'obiettivo è abbastanza comune. Dei tre tipi di beccaccino (piccolo, comune e grande) il beccaccino comune può essere cacciato in Bulgaria. Possono essere utilizzati cani da riporto, che affrontano bene i terreni acquosi.
I cani devono lavorare molto vicino al cacciatore, ad una distanza non superiore a 20 - 25 m. perché il beccaccino si alza al 20° metro (l'uccello non permette al cacciatore di avvicinarsi; il terreno non consente movimenti furtivi) e lo fa molto velocemente, rendendo piuttosto difficile il colpo.
I setter inglesi si sono affermati come i migliori cani per questa caccia. Hanno una buona postura ferma e un eccezionale senso dell'olfatto. La loro pelliccia li protegge dall'umidità e possono lavorare tutto il giorno.
La caccia al beccaccino è consentita nel periodo da inizio agosto a fine febbraio. Il periodo migliore per questo tipo di tiro al volo in Bulgaria è a dicembre e gennaio, quando la maggior parte dei bacini d'acqua gela.
quaglie
Caccia alle quaglie in Bulgaria - uno dei due tipi di tiro al volo in Bulgaria che può aver luogo già ad agosto. La caccia alle quaglie viene effettuata principalmente nelle prime ore del giorno. Si consiglia di essere nei terreni di caccia entro le 6:00.
All'inizio della stagione è meglio cacciare fino alle 10:00 e dalle 16:00 alle 19:00 nel pomeriggio a causa delle alte temperature che impediscono il lavoro dei cani. Durante quel periodo, è consigliabile scegliere terreni di caccia ad altitudini maggiori. La pratica ci mostra che le quaglie preferiscono le regioni montuose più alte quando le temperature iniziano a salire. Si incontrano più comunemente nei prati dove crescono diversi tipi di miglio, nei campi pianeggianti di cereali raccolti o nei cosiddetti campi di stoppie dove le erbacce sono dominanti.
Si consiglia l'uso di cani di razza inglese (Pointer, Setter, ecc.). La caccia alle quaglie nei passaggi è il metodo più intenso e di successo, quando si formano gruppi da 1000 a 3000 uccelli. La stagione per questo tipo di tiro al volo in Bulgaria va dal 1 settembre al 1 ottobre. In questo periodo le temperature sono più basse ed è possibile cacciare nel corso dell'intera giornata. Un singolo cacciatore può sparare a più di 100 uccelli durante questo tipo di caccia.
Se i cani sono ben addestrati, è possibile abbattere circa 15 - 30 quaglie in circa 2 - 4 ore. Il nostro consiglio è di sparare solo quando il cane è in posizione di punta. In questo modo c'è uguaglianza tra il cacciatore e la preda, e la caccia stessa è piacevole. Il cane deve essere ben addestrato, avere una posizione ferma ed essere un buon cane da riporto.
I cani giovani possono essere portati con sé in questa caccia, perché acquisiscono qualità ed esperienza, rendendoli migliori aiutanti durante la caccia ad altri tipi di uccelli. Il cane deve lavorare sodo per ritrovare la selvaggina e, dopo lo sparo, riportarla al cacciatore. Se impara a trovare le quaglie, sarà in grado di trovare facilmente tutti gli altri tipi di uccelli. La distanza di tiro consigliata è di 20-30 metri. Quando il cane è fermo ma non c'è nulla davanti a lui, dovrebbe essere consentito di percepire l'odore dell'animale in fuga.
Durante le cacce di gruppo il partecipante deve camminare lentamente e fermarsi ogni 10 - 15 passi per circa 30 secondi. In questo modo gli uccelli che si spingono a terra sono costretti a lasciare la loro copertura e ai cani viene data la possibilità di captare i loro odori. Quando si caccia in gruppo (4 - 5 cacciatori) dobbiamo sempre conoscere la posizione dei nostri compagni cacciatori. Ogni volta che una persona del gruppo spara con la pistola nel tentativo di abbattere un uccello, gli altri devono aspettarlo e poi sparare. Solitamente si perquisisce una regione con il gruppo che forma una linea, rispettando le misure di sicurezza.
Le quaglie sono completamente selvatiche; le popolazioni non sono mescolate con uccelli allevati in cattività. Il miglior periodo di caccia inizia il 1 settembre e termina il 1 ottobre. I terreni di caccia sono montuosi, collinari e coltivati.
fagiani
La caccia al fagiano è un tipo divertente ed emozionante di tiro al volo nelle pianure bulgare.
La caccia ai fagiani inizia intorno alle 9:00 e può durare l'intera giornata. Il terreno può essere di piccole, dolci colline, pianure o lungo fiumi e canali dove è presente una fitta vegetazione.
I fagiani selvatici preferiscono nascondersi in fitti cespugli. I posti migliori per questo tipo di tiro al volo in Bulgaria sono lungo il fiume Danubio, nella parte settentrionale del paese. La caccia può essere svolta in gruppo o individualmente, camminando lungo fiumi, canali e ai margini dei boschi.
Quando si cacciano i fagiani in Bulgaria, i cani da ferma continentali trovano un uso più ampio, perché il terreno è ricoperto da una fitta vegetazione dove i cani da ferma inglesi trovano difficoltà. Ci sono aree in Bulgaria dove si possono cacciare i fagiani allevati nelle riserve. Questi uccelli vivono su enormi appezzamenti di terreno chiuso dove possono crescere in modo molto simile alle loro controparti selvatiche. Sono allevati per soddisfare i numeri che i cacciatori desiderano, specialmente durante la caccia in battuta.
I fagiani possono essere cacciati tutto l'anno in Bulgaria nei luoghi designati.
pernici
La caccia alla pernice in Bulgaria inizia intorno alle 9:00, perché gli uccelli gallinacei non richiedono al cacciatore di alzarsi e di essere nei terreni di caccia molto presto. Questo tipo di tiro al volo in Bulgaria si svolge in pianure e regioni con piccole e dolci colline.
Le pernici trovate in Bulgaria sono selvatiche e le loro popolazioni più grandi risiedono vicino a Plovdiv, dove ci sono molte terre incolte e campi di erbacce. In questi luoghi le pernici possono facilmente nascondersi e riprodursi. Alcuni stormi sono composti da più di 50 uccelli. È possibile vedere da 10 a 20 famiglie al giorno. Le pernici vengono cacciate con cani da ferma, il Pointer e il Setter sono le razze più comunemente usate. Perlustrano rapidamente le aree più grandi e hanno una buona posizione ferma.
Alcuni Pointer possono annusare stormi da 100 m di distanza. Puoi cacciare individualmente o in gruppo. Sono da evitare i cani nervosi (cani che non riescono a mantenere la posizione o sono facilmente provocati dagli uccelli in movimento davanti a loro, che a loro volta impediscono l'avanzata dei cacciatori). Le pernici, quando sono in pericolo, volano a 300-600 metri da dove si trovavano e atterrano di nuovo. Ecco perché la loro traiettoria di volo deve essere tracciata.
Dobbiamo avere un buon controllo sul cane in modo da poter regolare la distanza di ricerca, soprattutto quando sappiamo dove si trovano gli uccelli. Le famiglie hanno un profumo forte che le rende facili da trovare. È consigliabile, quando si cacciano le pernici, cercare di dividere il gregge. Quindi premono più a lungo a terra e possiamo osservare bellissime posizioni dei cani.
Questo tipo di tiro sull'ala in Bulgaria può durare tutto il giorno con molto terreno coperto con un ritmo elevato. Ecco perché il cacciatore deve essere in buona salute.
Lepri/Conigli
Le lepri sono una delle specie di selvaggina più popolari per i cacciatori bulgari. La caccia alla lepre è profondamente radicata nella tradizione bulgara.
Ci sono due metodi per cacciare le lepri utilizzati in Bulgaria. Uno è a piedi con i cani da ferma, ma quello più preferito è la caccia in battuta.
Di solito vengono perquisiti appezzamenti di terreno pianeggianti, ondulati e isolati. Le lepri vengono cacciate in gruppo e i cacciatori di solito si allineano in linea retta entro 6-10 passi l'uno dall'altro. Durante le cacce di gruppo, le precauzioni di sicurezza sono di vitale importanza.
Il tiro è consentito solo davanti e dietro al cacciatore, tenendo presente la posizione degli altri partecipanti alla caccia. Di solito si cercano zone arate, soprattutto in condizioni ventose. La ragione di ciò è che la lepre si sdraia in una piccola tana con la schiena rivolta a un grosso pezzo di terra. Questo di solito si verifica durante le fredde giornate invernali.
A seconda del tempo, le lepri possono essere incontrate ai margini dei campi e dei boschi e in luoghi terrazzati ondulati, soprattutto in condizioni di pioggia. In questi punti, il terreno drena bene e la lepre può fare attenzione al pericolo. Scelgono sempre luoghi alti (colline terrazzate, tumuli, dighe, ecc.) per le loro tane.
I cani devono lavorare vicino ai cacciatori e, trovata la lepre, devono congelarsi in posizione di punta davanti ad essa. Dopo lo sparo devono riportare indietro l'animale.
I cacciatori dovrebbero essere in buona salute a causa dei lunghi viaggi con tempo freddo. Uno zaino è un must poiché ogni cacciatore porta il suo pescato. I cacciatori stranieri di solito cacciano con una guida e un corriere, quindi questo non si applica sempre a loro.
oche
La caccia all'oca coinvolge le prime ore del mattino e le escursioni molto fredde. Questo tipo di tiro alare in Bulgaria è efficace mentre gli uccelli sono in volo al mattino e nel tardo pomeriggio.
Al mattino le oche sono inseguite dai luoghi in cui hanno riposato (grandi laghi e fiumi). Vengono scelti i luoghi che offrono un punto di osservazione privilegiato, consentendo ai cacciatori di eliminare gli uccelli prima che riescano ad arrampicarsi oltre la portata dei cacciatori. La distanza migliore per sparare alle oche è di circa 30-40 m. Questo è un uccello molto resistente ed è per questo che devono essere usati pellet più grandi (№ 1, № 0, № 2/0 e № 4/0).
Nel tardo pomeriggio le oche possono essere inseguite dai luoghi in cui riposano durante la notte (grandi laghi e fiumi), solitamente sul bordo dell'acqua. Si consiglia l'uso di richiami d'oca per attirare gli uccelli nella direzione desiderata. Al crepuscolo la distanza di tiro può variare da 15 a 30 m.
Il secondo modo per cacciare le oche è nei loro punti di alimentazione. Questi sono campi con colture di grano ancora nelle prime fasi della loro crescita, la principale fonte di cibo per le oche. Dopo che il campo è stato scelto, viene costruito un nascondiglio che si fonde con l'ambiente circostante. Il nascondiglio può essere allestito un po' di tempo prima della caccia, permettendo agli uccelli di abituarsi alla sua presenza.
È possibile utilizzare richiami con e senza ali rotanti, nonché 3 gazze artificiali e da 50 a 100 uccelli statici, imitando uno stormo di oche che si nutrono e riposano. Altri tipi di uccelli da richiamo possono essere utilizzati per creare l'illusione di un campo pacifico. La distanza di tiro varia da 15 a 30 m.
I cacciatori possono usare i richiami dell'oca per dirigere gli stormi nei punti desiderati e poiché gli uccelli cadono da grandi altezze i cacciatori devono avere pazienza e aspettare che arrivino a tiro. Le riprese sono sotto il comando della guida (Adesso! ecc.). Questi sono uccelli potenti con un buon piumaggio. Se si spara prematuramente c'è la possibilità di mancare o ferire l'oca.
È possibile utilizzare un cane da riporto. Deve essere ben disciplinato e obbedire al comando Resta! e deve essere tenuto all'interno del nascondiglio. La caccia alle oche può durare l'intera giornata e la caccia stessa è statica e con tempo freddo. Ecco perché vestiti termoisolanti, stivali invernali caldi e calze in neoprene sono un must per questo tipo di tiro al volo in Bulgaria.
Caccia grossa a Bulgari
Capra Selvatica/Camoscio
Il camoscio balcanico abita principalmente i monti Rodopi e Rila. Le zone di caccia in Bulgaria sono generalmente superiori ai 1800 m, ma in alcuni luoghi anche oltre gli 800 m e l'appostamento è più facile che altrove. Le femmine di camoscio hanno una media di 90 - 93 punti CIC, i maschi circa 103 - 106 punti CIC. La caccia al camoscio in Bulgaria offre ai cacciatori la possibilità di ottenere fantastici trofei.
Caccia al cinghiale dall'alto
Individualmente, la caccia al cinghiale in Bulgaria viene effettuata da un posto alto. Durante il periodo estivo, la pelliccia del cinghiale è corta e rara (da maggio a ottobre) e non è altrettanto bella e imponente. La qualità dei trofei abbattuti è elevata e le taglie oscillano tra i 18 ei 31 cm. Il record mondiale per il trofeo di cinghiale è in Bulgaria - 158,2 punti CIC.
Capriolo
I caprioli sono ampiamente diffusi in tutto il nostro Paese. La sua popolazione è gradualmente aumentata negli ultimi anni. Il peso medio dei trofei di cervo maschio è di 300-500 g. Tuttavia, gli esemplari con un peso del trofeo superiore a 400 g vengono spesso uccisi.
Dalla fine della primavera fino all'inizio dell'autunno, il grande gioco riposa. Durante questo periodo è consentita solo la caccia al capriolo. Il periodo migliore per una caccia di successo è a maggio e giugno, poco prima che gli alberi della foresta fruscino e l'erba non sia cresciuta troppo alta. Il bramito è solitamente alla fine di luglio. Il periodo più adatto per la caccia al capriolo in Bulgaria è a maggio, quando si apre la stagione, e ad agosto, durante il periodo degli amori.
In Bulgaria, il capriolo abita le pianure e le montagne. Il metodo di caccia qui utilizzato è lo stalking, che richiede una buona preparazione. Tuttavia, l'attesa e l'inseguimento valgono se si desidera acquisire un trofeo con un peso di circa 300 - 450 g nelle aree di caccia montuose e 400 - 550 g nelle pianure bulgare nordorientali. I trofei di capriolo sono simmetrici, con lunghe corna riccamente perlate.
cervo rosso
I cervi nobili sono l'orgoglio delle riserve di caccia della Bulgaria. Alcuni dei migliori trofei di cervi nobili sono stati girati in Bulgaria.
Grazie al ricco biotopo naturale e alle cure adeguate, la popolazione vanta ottime caratteristiche di trofeo: potente, meravigliosamente simmetrico
- Caccia in Bulgaria
- Централна Гара София 1202
- BOOK YOUR HUNT IN BULGARIA
Сърна
(Capreolus capreolus)
Срокове на ловуване
Лов на сърна:
- мъжки - селекционно и трофейно - от 1 май до 30 октомври
- женски и приплоди - от 1 септември до 30 октомври
Като едър дивеч, ловът на сърна е много желан от много ловци. Това им доставя много морална наслада, независимо от факта, че те се сдобиват с така желан трофей. Има и месо и кожа, има и красиви спомени. Но преди всичко, за да има ловна слука, трябва да се отиде на лов. Поради силно намалелите запаси от сърна, допреди една-две години това бе недостижима химера за много от редовите ловци. Трябва да се знае, че ловуването на сърна и преди всичко от начина на неговото провеждане в голяма степен както размерът на ловните запаси от този вид дивеч, така и качеството на добитите трофеи. Затова на ловуването като една от формите за ползване на сърните трябва да се погледне с необходимата сериозност не само от страна на държавните органи и ловните сдружения, а и от всеки ловец, който се отправя на такъв лов. Необходимо е да се изберат тези начини на ловуване, които са не само най рационални, т.е. да дават най-положителни резултати от ловните излети, но преди всичко да осигурят добри резултати в размножаването, стопанисването, и подобряването на качествения състав на сърнешката популация. За да спазим тези основни принципи, трябва да отговорим по най-правилният начин на редица въпроси, като най-важните от тях са изборът на правилния метод на ловуване, откриване при всички обстоятелства на наранените сърни и правилното отношение към добитите трофеи.
Разпространение на сърната
Сърната е разпространена в по-голямата част на Европа. Липсва в Ирландия, Исландия и Северна Скандинавия, както и в най-южните части на Средиземноморските държави. В България тя се среща от морското равнище до горната граница на гората както в планините, така и в равнините. Най-многобройна са сърните в Стара планина, Средна гора и Родопите, както и в Лудогорието и Добруджа. Понякога се заселва и в обработваеми площи. Числеността й е около 75 000 бр.
Общи сведения за сърната
Сърната е чифтокопитен бозайник, който спада към семейство Еленови. Тя е средно-голяма на ръст. Дължината на тялото достига 100-130 сm, височината в холката - 70-80 сm, а масата е 20-35 kg. Опашката е къса - само 3-4 сm. Сърната има стройно тяло и тънки дълги крака. Козината й е едноцветна. През зимата тя е сива до сивокафява, а през лятото жълточервена. Задницата на сърната е бяла, нарича се "огледало". Рога притежава само мъжката сърна - сръндакът. През първата година рогата са шиповидни, през втората чаталести, а по-късно разклонени, с по 3-4 клона всеки. Рогата на сръндака се сменят всяка година. Те падат обикновено през октомври - ноември. След 3-4 седмици започват да растат нови, които достигат пълното си развитие през март - май, когато се обелва и покриващата ги дотогава фина кожа, наречена лико.
Начин на живот и хранене на сърната
През деня сърната обикновено се крие из гъсталаците, а привечер излиза да пасе. Любими нейни места за паша са сочните ливади, сечища и просеки, както и още неизкласилите житни ниви. Тя се храни с треви, млади леторасли и пъпките на много дървета и храсти, яде охотно също дъбови и букови жълъди, конски кестени и някои други плодове. Обича да ближе и сол. През лятото сърната живее поединично, а през зимата се събира на по-големи или малки стада и слиза по-ниско в планините, където по-лесно може да намери храна.
Размножаване при сърната
Размножителният период на сърната в България започва към средата на юли и продължава около един месец. Тогава между възрастните сръндаци стават борби за овладяване на женските сърни, които обаче рядко завършват със смъртта на някой от двамата съперници. Бременните сърни раждат след 270-280 дни, най-често по две, по-рядко по едно или три малки, които имат ръждиво-жълта окраска и отначало са изпъстрени с бели петна. Сърнетата придружават майка си докато навършат едногодишна възраст.
Стопанско значение на сърната
Сърните са един от основните видове дивеч за нашето ловно стопанство. От тях може да се получи голямо количество месо и кожи. Към трофеите на сръндаците проявяват интерес наши и чуждестранни ловци. Когато запасите им са нормални, те нанасят незначителни вреди на селското стопанство. Националният рекорд е 184,05 т. по СIС. Предлагат се трофейни екземпляри с тегло на рогата от 300 gr до 550 gr.
Лов на сърна чрез чакане - лов на сърна чрез засада, лов на сърна чрез варда
Той се провежда обикновено сутрин или вечер, когато сърните излизат да се хранят или се прибират от паша. В районите, в които е осигурено спокойствието им, той може да се извършва по-продължително време, тъй като животните излизат по-рано привечер, а даже и следобед, и се прибират сутрин по-късно. Напротив, там, където сърните са наплашени и обезпокоени, ловуването по този метод може да се провежда само за кратко време сутрин и привечер, и то без гарантиран успех. По принцип при този начин на провеждане на отстрела трябва да се познават много добре навиците на сърната и по-специално по кое време и къде излиза на паша и кога се връща, както и местата на нейните пътеки. От моята практика мога да споделя, че правя наблюдения на избрания район поне един месец предварително и набелязвам всички удобни места за варда. Това ми е гарантирало успеха в ловните излети почти винаги. Никога не съм разчитал на случайността. Чакането по принцип се провежда край някоя поляна или ливада, където дивечът идва да се храни, както и по перваза на гората, в близост на която има люцерна и други фуражни култури. През есента особено подходящи за засада са площите, богати на дъбов и буков жълъд, където сърните идват редовно. По своята същност този вид лов е индивидуален. Ловецът трябва да застане на такова място, че да има обзор за наблюдение на приближаващите сърни, без те да могат да го забележат. Чакането може да се извърши направо на земята, на някое дърво или на специално устроено високо чакало. При чакането на земята е желателно да се избере леко издигнато място на терена, откъдето да има не само добър обзор на местността, но и да бъде удобно за стрелба. В такива случаи практикувам устройване на някакво импровизирано прикритие като пръчкарник от подръчни храсти, клони, плевели и др. налична растителност, или използвам естествено прикритие - стебла на дървета, група от храсти и др. За да бъдем сигурни, че сърните няма да ни подушат, трябва задължително да се съобразим с "розата на ветровете" и с посоката, от която очакваме дивеча. В противен случай сърните ще подветрят ловеца и неминуемо ще променят посоката на своето движение.
В сравнение с чакането на земята, използването на дърво или високо чакало за тази цел е многократно по-удобен и сигурен начин. Преди всичко ловецът се намира на известна височина над терена, има отлична наблюдателна възможност и най-важното - сърните трудно могат да го забележат. Погледът им е отправен встрани и напред, при това на чувствително по-ниско ниво и това е основното предимство на ловеца. Мястото за разполагане на такива чакала трябва да е такова, че да позволява стрелба във всички посоки, без да е неооходимо да се местим и нагласяме. В противен случай произведеният шум от тези приготовления ще прогони дивеча. Ловът чрез засада е един от най-прогресивните и рационални видове лов на едър дивеч. Той има много предимства, по-главните от които са:
1. Дивечът се стреля в спокойно положение, без да е гонен и безпокоен излишно. Именно поради това там, където се ловува по този начин, сърните са спокойни, не са наплашени и лесно се приближават по всяко време към човек.
2. Ловецът има възможност да огледа добре излязлото животно и да прецени въз основа на неговите качества и генетични заложби дали да стреля или не; избира се и необходимият трофей с предварителна представа за неговата даденост.
3. Спокойната стрелба дава възможност на ловеца добре да се прицели и да порази дивеча в най-уязвимото място, така че той да падне веднага, а не да избяга наранен и впоследствие да стане плячка на хищниците.
4. От емоционална гледна точка този начин на ловуване има своите съществени предимства, защото при него проличават уменията и познанията на ловеца да избере правилното място за вардата, да прецени безпогрешно подлежащия на отстрел екземпляр и да го порази с точен и безкомпромисен изстрел.
Лов на сърна чрез издебване
Този начин на лов е също индивидуален. Ловецът сам търси сърните и се стреми да ги доближи на изстрелно разстояние по най-безшумния начин. За правилното и успешно провеждане на този лов е необходимо да се познава отлично местността и да се знае в дадения момент къде може да са животните, за да не се губи излишно време за тяхното търсене. За целта са необходими също много предварителни наблюдения на района. Придвижването е желателно да става по коларски пътища и отъпкани пътеки, като се стремим да бъдем максимално тихи. Това обаче е много трудно, особено през есента, когато шумата е опадала и още не е слегнала от влагата. При приближаването си към сърните ловецът трябва да използва максимално всички прикрития на терена: дървета, храсти, долове, оврази. Трябва да се движи безшумно. В случай, че забележи и най-малките признаци на тревога у животните, той трябва да спре незабавно и да изчака да се успокоят, за да може да продължи и да ги приближи. За по-лесно издебване на сърните може да се използва някаква каруца. Тези животни са доверчиви и не се плашат от конска или волска кола, поради което с нейна помощ може да бъдат доближени достатъчно. В този случай, за да не се подплашат от слизането на ловеца от каруцата, е желателно той да стои ниско в нея и когато е достатъчно близо за успешен изстрел, трябва да слезе бързо и незабелязано и да се скрие веднага зад някое близко укритие. Каруцата продължава своето движение. Сърните, чието внимание е отвлечено от отдалечаващата се кола, по принцип не забелязват ловеца, освен ако той не допусне груба грешка и се издаде. При това положение той може спокойно да ги огледа и да стреля по избраното от него животно. Недопустимо е да се стреля по сърните от каруцата. Това противоречи на ловната етика. Освен това такъв изстрел много често е несигурен. От гледна точка на емоционалната нагласа този лов е най-привлекателен и емоционален. Умението на ловеца да се слее с околната растителност, неговата възможност да издебва дивеча и да го приближи на изстрелно разстояние, правилно да подбере нужния екземпляр от стадото и да го порази на място - всичко това си е висше ловно майсторство. В сравнение с вардата обаче невинаги има време за обстойно оглеждане на животните и за правилния избор на отстреляния екземпляр. Освен това при най-малката грешка дивечът побягва и успехът от лова се проваля.
Лов на сърна чрез примамване
Този метод на лов се използва само за отстрел на сръндаци по време на брачния период. Същността му се състои в примамване на мъжкаря чрез призивни звуци от любовен зов на женската сърна или чрез хормонален мирис на същата. За целта в първия случай се използва специална свирка, но може да се използва и лист от буково или крушово дърво (което си е цяло изкуство). И в единия, и в другия случай обаче, за сполучливото имитиране гласа на женската се изисква много опит и тренировки. Във втория случай се намазват предмети - камъни, дънери на дървета, пънове - със специален препарат, имитиращ миризмата на разгонена женска сърна. Провеждането на този лов, който е индивидуален, става по следния начин. Проучват се предварително районите на отделните сръндаци, което става с внимателно ослушване и наблюдение, без в никакъв случай да се безпокоят животните. След това ловецът избира подходящо място в близост до обичайните места за придвижване на сръндака, като се прикрива умело достига до него безшумно и незабелязано. В противен случай примамването ще бъде неуспешно.
Не е желателно веднага след установяването си на мястото на вардата ловецът да започне мамене. По-добре е да се изчака първо да се обади сръндакът или някакъв друг начин да се разбере къде се намира той в дадения момент. Но даже и да не се удаде това на ловеца, което при сърните е доста често, изчакването е необходимо, за да не се предизвика у животното дори и най-малкото безпокойство и съмнение, ако по някакъв начин е забелязало нашето приближаване. Едва след това ловецът издава през 2-3 минути по две-три последователни писукания, наподобяващи гласа на разгонената женска. Примамването не бива да продължава повече от 20-25 минути. В случай че ловецът усети или забележи идването на мъжкаря, той трябва веднага да преустанови примамването и да изчака неговото приближаване. В противен случай ще се издаде и сръндакът ще избяга. Ако след 20-25-минутно примамване никой не се отзове, ловецът трябва да се премести на друго място и там да опита отново. Този лов е доста труден и невинаги завършва с успех, тъй като сръндаците не се отзовават на повикванията с такава охота, както елените например. По-добър е ефектът с хормоналните мирисови примамки.
От гледна точка на емоционалната нагласа на ловеца ловът чрез примамване е особено привлекателен, защото изисква умения за имитиране гласа на женската сърна, правилен избор на подходящо място за примамване, търпение при изчакването на сръндака и умение да се придвижва незабелязан и да се слива със заобикалящата го природна среда. Този метод е слабо познат сред нашите ловци.
Лов на сърна чрез спокойна гонка
Този начин на ловуване може да бъде индивидуален или групов, като във втория участват един-двама стрелци и един-двама гоначи. Стрелците заемат тихо и внимателно определени места на пътеките-вървища, по които дивечът е навикнал да минава, и се маскират максимално добре. Гоначите се стремят да подгонят сърните и да ги отправят към тях без излишен шум и ловни кучета. За успешен лов и наслука е също така вземане под внимание посоката на вятъра по време на провеждането на лова. Стрелците по принцип трябва да застанат срещу вятъра, а гоначите да гонят по неговата посока. Гоначите почукват по дърветата и съвсем леко подвикват, за да вдигнат и подгонят сърните, без да ги подплашват. Само така животните ще излязат на обичайните си пътеки за придвижване спокойни и без да бягат пред очакващите ги стрелци. Подгонването не бива да се извършва на големи площи, тъй като сърните се подкарват много трудно на големи разстояния и съвсем скоро след вдигането си се отклоняват от избраната посока, връщайки се обратно. Късите гонки дават винаги по-добър резултат.
Спокойното вдигане може да се приложи в още един вариант. Гоначите се движат по ската на някой овраг, по посока на вятъра, като се стремят да вдигнат сърните в района. По хоризонтала над тях и малко напред се движат един или двама стрелци, оглеждайки се и ослушвайки се, за да забележат навреме идващата сърна. Тъй като повечето сърни се вдигат и се движат леко напред и нагоре, те в скоро време се приближават до стрелците, които могат да ги огледат и да стрелят спокойно по тях. От емоционална гледна точка този лов е интересен и привлекателен, тъй като изисква умения в разставянето на двете групи гоначи и стрелци, отлично познаване на терена, бърза и съобразителна стрелба. Нужно е обаче голямо внимание, за да не се случи злополука по време на ловуването.
Съществуват и начини за ловуване на сърни чрез класическа гонка, която е също като тихата гонка. Тук броят на гоначите е 4-5 човека, а стрелците са 7-8. Недостатък тук е, че гоначите гонят по-големи площи, безпокои се дивечът, наплашва се и той излиза на стрелците в бяг, което води до трудно преценяване на неговите генетични недостатъци и достойнства. Стреля се на тъмно и накрая се вижда какво сме убили.
По сърните се стреля с леки куршуми и нарезно оръжие. Тогава те се поразяват със сигурност и съвсем незначителна част от тях се наранява и похабява. Това обаче е възможно само при ловуването на варда, чрез издебване и чрез причакване. При ловуването чрез спокойна и класическа гонка, когато по сърните се стреля докато са в движение, за предпочитане е да се отстрелват със сачми. Най-удачни са от 6/0 до 8/0. Не бива да се стреля на повече от 40-50 м разстояние.
Ако спазваме тези препоръки, похабяването и загубването на раненото животно ще бъде само в отделни и изолирани случаи.